Op grond van de overvloedige verluchting met miniaturen, sierinitialen, randdecoratie en regelvullingen, het intense gebruik van kostbaar bladgoud en ook inhoudelijke argumenten hebben onderzoekers beargumenteerd dat dit handschrift van ca. 1410 mogelijk gemaakt is voor niemand minder dan Jacoba van Beieren (1401-1436), gravin van Holland en Zeeland, gravin van Henegouwen en hertogin van Beieren. Het gaat om een gebeden- en getijdenboek met een 18de-eeuwse band. De zoon van ridder Thomas de Schietere de Lophem (1769-1824) schonk het in 1824 via een legaat aan de bibliotheek.

Dit werk online raadplegen