De Pelgrim, een beweging van religieus geëngageerde kunstenaars en literatoren, gaf vanaf 1929 haar eigen tijdschrift De Pelgrim uit. Kunstcriticus Dirk Vansina was de officiële hoofdredacteur, maar in de invloed van Léonce Reypens is niet te onderschatten. In het eerste nummer schreef hij het hoofdartikel ‘Wat wij willen’. Hij zet daarin de kritische krijtlijnen van de beweging uit. Volgens Reypens beschikt de Pelgrimkunstenaar door zijn geloof en levensstijl over de gave om in het tijdelijke het eeuwige te ontdekken, vanuit de kracht van de oerschoonheid die God is. Daardoor kan hij authentieke religieuze kunst produceren. Die moet bijdragen tot een hernieuwd Vlaams katholicisme.

Uit de bijdragen die in De Pelgrim verschenen bleek al snel dat er weinig eensgezindheid bestond over hoe dat vernieuwd Vlaams katholicisme er dan moest uitzien. De leden van de beweging hadden elk zo hun eigen invulling van ‘pelgrim zijn’. De sterk uiteenlopende visies leidden tot intense ruzies en bittere verdeeldheid. In 1930 viel de beweging onherroepelijk uit elkaar.

Dit werk online raadplegen